ریشه نام تای چی

علامت فوق نماد یین و یانگ است. نیمه سفید و نیمه سیاه آن نشان دهنده وجود ضدیت و هم چنین درهم آمیختگی آنهاست. همانطور که در تصویر مشاهده می کنید، در دل نیمه تاریک یک دایره کوچک از جنس روشنایی و در دل روشنایی دایره کوچکی از جنس تاریکی وجود دارد.
در نخستین جمله از کتاب مصور تای چی《太极图说》 نوشته شده:

“无极而太极”
“Wújí ér tàijí”

به معنی بی کرانگی فراکرانه!

این به این معنا نیست که تای چی یا فرا کرانگی(太极Tàijí ) از وو چی یا بی کرانگی(无极wújí) پدید آمده است، بلکه بدین معناست که فراکرانگی همان بی کرانگی است! به عبارت دیگر هستی از تای چی یا همان فراکرانگی بوجود آمده است و همه چیز در بالاترین درجه و درست ترین شکل خود قرار دارد. نام تای چی چوان نیز مبتنی بر همین فلسفه است؛ تای چی چوان یعنی ” یک رشته رزمی همه چیز تمام”

حال به بررسی ریشه نام” تای چی چوان” می پردازیم:

(太极拳术هنر مشت زنی) 太极+拳术 (Quánshù Tàijí فلسفه قطبینگی یا تای چی)

در نتیجه ی تلفیق فلسفه قطبینگی یا همان تای چی و هنر مشت زنی و زد و خورد یا همان چوان شو، نام ورزش “تای چی چوان شو” ایجاد شد. اما کلمه “تای چی چوان”( بدون در برداشتن کلمه”شو به معنی هنر”در انتهای کلمه) برای اولین بار در کتاب نگره تای چی چوان《太极拳论》(Tàijí quán lùn) اثر آقای وانگ زونگ یوئه(王宗岳Wángzōngyuè) دیده شده. البته بر اساس پژوهش های انجام شده محققان معتقدند که این کتاب در اصل نوشته آقای وو یو شیانگ (武禹襄Wǔyǔxiāng)است. نکته جالب این است که اصل کتاب “نگره تای چی چوان” به قلم وانگ زونگ یوئه را تا به حال کسی ندیده است.